Aan de slag
Door: Louise van Dam
Blijf op de hoogte en volg Louise
10 November 2013 | Oeganda, Masaka
Week 2
De eerste echte werkweek!
Zondagochtend ben ik naar een gospelkerk geweest. Naast de swingende dienst had de dominee echt een goede preek met heel veel humor. Daarnaast zijn de diensten zo energievol en is geloof in dit land erg belangrijk. 's Middags zouden we even lekker gaan internetten..maar ja this is Africa..dus geen internet. Wel hebben we een paar uur bij Plot gezeten, dat is een van de tenten waar alle Mzungus heen gaan. Eind van de dag gingen we weer naar Lwengo. Geweldig om weer begroet te worden door zoveel mensen, het voelde echt als thuiskomen.
Maandag stonden huisbezoeken op de planning. Wij gaan aan de hand van een vragenlijst samen met een local naar een gezin toe, we kijken o.a. naar hygiëne, voedsel, school enz. Het eerst bezoek was bij een vrouw die helemaal alleen woonde, geen kinderen had en er dus helemaal alleen voor stond. De vrouw was eenzaam, had weinig eten en de hygiëne was verre van geweldig. Het tweede huis van erg vies.. de vrouw had geen latrine, de beesten liepen overal, de kinderen zagen er vies uit en ze had weinig eten. En het bizarre was dat ondanks deze omstandigheden het zesde kind opkomst was. Veel kinderen hebben is hier een teken van ‘ rijkdom’. In de middag was het tijd voor computerles, hier keken de vrijwilligers al heel de week na uit. Ik zou les geven aan de beginners. Maar gedurende de les gingen we van word, naar excel, naar powerpoint, naar paint en niet te vergeten de games. Het voelde een beetje nutteloos maar de vrijwilligers kijken nu al uit naar de volgende les.
Dinsdagochtend splitste onze groep en ging ik samen met Guus een Dish Rack bouwen. Tijdens deze ochtend worden rolpatronen heel duidelijk. Als vrouw mocht ik niet zagen, niet hameren en niet hakken. Je wilt ook niet over komen als een lui iemand. Gelukkig komen er altijd genoeg kinderen kijken als wij aan het werk zijn, dus dan maar lekker dollen met lieve kindjes. Deze week is te merken dat het momenteel regenseizoen is. Zodra het gaat regen hier, vluchten de mensen naar binnen en doen ze helemaal niks. Het is lekker knus om met tien mensen op 10m2 te zitten.
Oh neee daar komen ze weer met een dienblad met bekers. Zodra ik dat zie weet ik hoe laat het hier is…tijd voor porridge ( een goedje van mais en water wat eruit ziet als behangplaksel) Ik weet gewoon niet hoe ik dat weg moet krijgen, maar bij elk huisbezoek krijgen we dat als teken van waardering. Vandaag was het de eerste keer dat ik het weg kreeg. Hiervoor werd ik helaas niet beloond. ‘ Lo je moet het warm krijgen hier heb je nog een beker’ NEEE!!! Ga ik hier aan wennen de komende drie maanden? Ook s ‘middags regende het nog dus dat betekende geen programma. We hebben een eigen projectje gestart, het maken van een alfabetslinger met simpele plaatjes en woorden voor school. Kiki heeft een laptop bij zich dus s ‘avonds was het filmavond. De Oegandese waren hier ook blij mee want achter het raam hebben er genoeg mensen mee staan gluren.
Woensdag ging ik samen met Guus en Mirthe terug naar het huisje waar we vorige week modder hebben gegooid. Eerst moesten we met een mega mes (panga) riet door hakken, na een lesje van de Oegandese konden wij eindelijk ook het riet doorhakken met een panga. Daarna moeten we met stokken van riet en bananenbladeren een frame bouwen. Zo mooi om te zien hoe ze hier alles uit de natuur functioneel gebruiken. Daarna was het weer tijd voor modder gooien, de binnenmuren van het huisje zijn nu ook gemaakt. Na het werk wordt er een vrucht van de boom geplukt en eten we heerlijk vers fruit. Hoe lekker fruit hier smaakt is gewoon niet te beschrijven. 's Middags hebben wij met de gehandicapte jongeren van wc rollen, sambaballen gemaakt. Hebben jullie nog idee voor een leuk maar simpel knutselwerkje?
Donderdag zijn we begonnen aan een nieuwe project waar ik super trots op ben. Door middel van sponsorgeld van de kerk (de Stroom uit Moordrecht)kunnen wij een hele watertank financieren. In overleg hebben wij gekozen om deze watertank bij het huisje van de oma en de baby te bouwen. Dit ben ik vorige week helemaal vergeten te vertellen. Maar ik had een baby’tje van 2 maanden in mijn armen en dacht dat ze hem gingen verschonen. Wat bleek nou het kindje heeft geen anus en daarom hebben ze een buikwond gemaakt zodat de ontlasting via die weg eruit kan. Het kindje is veel te licht, verlaten door de moeder en de wond is aan het ontsteken. Dit was echt een grote shock!! Het kindje kan pas geopereerd worden bij 6mnd, wij zijn erg benieuwd of hij dit gaat redden. De mensen zijn dankbaar want een waterput maakt het leven makkelijker hier. Nu ze gehoord hebben dat het geld van een kerk komt, kan het feest helemaal niet meer stuk. De komende weken ga ik deze waterput dus van de eerste tot laatste stap bouwen. Na de grond omploegen, grond scheppen en stenen sjouwen, staan de blaren en schrammen op mijn handen en armen. Het is het allemaal meer dan waard!!
Op donderdagmiddag stond onze laatste activiteit voor deze week op het programma, Nederlandse les. Ook al hebben ze er weinig aan ze willen het dolgraag leren. We hebben de dagen geleerd, hallo, hoe gaat het, goed, slaaplekker enz. De g uitspreken blijkt hier erg moeilijk, voor ons is het erg grappig om te horen. Volgende week is les 2. Zal het echt zo zijn dat de kinderen eerder Nederlands spreken dan ik Luganda?
Morgenochtend start mijn eerste excursie Lake Bunyonyi. Dit is een groot meer in de bergen wat ontstaan is doordat er een vallei die is ondergelopen. Er zijn veel mensen die dit de mooiste plek van Oeganda vinden. Het meer heeft vele eilandjes waardoor het er prachtig uitziet.
Liefs Louise
De eerste echte werkweek!
Zondagochtend ben ik naar een gospelkerk geweest. Naast de swingende dienst had de dominee echt een goede preek met heel veel humor. Daarnaast zijn de diensten zo energievol en is geloof in dit land erg belangrijk. 's Middags zouden we even lekker gaan internetten..maar ja this is Africa..dus geen internet. Wel hebben we een paar uur bij Plot gezeten, dat is een van de tenten waar alle Mzungus heen gaan. Eind van de dag gingen we weer naar Lwengo. Geweldig om weer begroet te worden door zoveel mensen, het voelde echt als thuiskomen.
Maandag stonden huisbezoeken op de planning. Wij gaan aan de hand van een vragenlijst samen met een local naar een gezin toe, we kijken o.a. naar hygiëne, voedsel, school enz. Het eerst bezoek was bij een vrouw die helemaal alleen woonde, geen kinderen had en er dus helemaal alleen voor stond. De vrouw was eenzaam, had weinig eten en de hygiëne was verre van geweldig. Het tweede huis van erg vies.. de vrouw had geen latrine, de beesten liepen overal, de kinderen zagen er vies uit en ze had weinig eten. En het bizarre was dat ondanks deze omstandigheden het zesde kind opkomst was. Veel kinderen hebben is hier een teken van ‘ rijkdom’. In de middag was het tijd voor computerles, hier keken de vrijwilligers al heel de week na uit. Ik zou les geven aan de beginners. Maar gedurende de les gingen we van word, naar excel, naar powerpoint, naar paint en niet te vergeten de games. Het voelde een beetje nutteloos maar de vrijwilligers kijken nu al uit naar de volgende les.
Dinsdagochtend splitste onze groep en ging ik samen met Guus een Dish Rack bouwen. Tijdens deze ochtend worden rolpatronen heel duidelijk. Als vrouw mocht ik niet zagen, niet hameren en niet hakken. Je wilt ook niet over komen als een lui iemand. Gelukkig komen er altijd genoeg kinderen kijken als wij aan het werk zijn, dus dan maar lekker dollen met lieve kindjes. Deze week is te merken dat het momenteel regenseizoen is. Zodra het gaat regen hier, vluchten de mensen naar binnen en doen ze helemaal niks. Het is lekker knus om met tien mensen op 10m2 te zitten.
Oh neee daar komen ze weer met een dienblad met bekers. Zodra ik dat zie weet ik hoe laat het hier is…tijd voor porridge ( een goedje van mais en water wat eruit ziet als behangplaksel) Ik weet gewoon niet hoe ik dat weg moet krijgen, maar bij elk huisbezoek krijgen we dat als teken van waardering. Vandaag was het de eerste keer dat ik het weg kreeg. Hiervoor werd ik helaas niet beloond. ‘ Lo je moet het warm krijgen hier heb je nog een beker’ NEEE!!! Ga ik hier aan wennen de komende drie maanden? Ook s ‘middags regende het nog dus dat betekende geen programma. We hebben een eigen projectje gestart, het maken van een alfabetslinger met simpele plaatjes en woorden voor school. Kiki heeft een laptop bij zich dus s ‘avonds was het filmavond. De Oegandese waren hier ook blij mee want achter het raam hebben er genoeg mensen mee staan gluren.
Woensdag ging ik samen met Guus en Mirthe terug naar het huisje waar we vorige week modder hebben gegooid. Eerst moesten we met een mega mes (panga) riet door hakken, na een lesje van de Oegandese konden wij eindelijk ook het riet doorhakken met een panga. Daarna moeten we met stokken van riet en bananenbladeren een frame bouwen. Zo mooi om te zien hoe ze hier alles uit de natuur functioneel gebruiken. Daarna was het weer tijd voor modder gooien, de binnenmuren van het huisje zijn nu ook gemaakt. Na het werk wordt er een vrucht van de boom geplukt en eten we heerlijk vers fruit. Hoe lekker fruit hier smaakt is gewoon niet te beschrijven. 's Middags hebben wij met de gehandicapte jongeren van wc rollen, sambaballen gemaakt. Hebben jullie nog idee voor een leuk maar simpel knutselwerkje?
Donderdag zijn we begonnen aan een nieuwe project waar ik super trots op ben. Door middel van sponsorgeld van de kerk (de Stroom uit Moordrecht)kunnen wij een hele watertank financieren. In overleg hebben wij gekozen om deze watertank bij het huisje van de oma en de baby te bouwen. Dit ben ik vorige week helemaal vergeten te vertellen. Maar ik had een baby’tje van 2 maanden in mijn armen en dacht dat ze hem gingen verschonen. Wat bleek nou het kindje heeft geen anus en daarom hebben ze een buikwond gemaakt zodat de ontlasting via die weg eruit kan. Het kindje is veel te licht, verlaten door de moeder en de wond is aan het ontsteken. Dit was echt een grote shock!! Het kindje kan pas geopereerd worden bij 6mnd, wij zijn erg benieuwd of hij dit gaat redden. De mensen zijn dankbaar want een waterput maakt het leven makkelijker hier. Nu ze gehoord hebben dat het geld van een kerk komt, kan het feest helemaal niet meer stuk. De komende weken ga ik deze waterput dus van de eerste tot laatste stap bouwen. Na de grond omploegen, grond scheppen en stenen sjouwen, staan de blaren en schrammen op mijn handen en armen. Het is het allemaal meer dan waard!!
Op donderdagmiddag stond onze laatste activiteit voor deze week op het programma, Nederlandse les. Ook al hebben ze er weinig aan ze willen het dolgraag leren. We hebben de dagen geleerd, hallo, hoe gaat het, goed, slaaplekker enz. De g uitspreken blijkt hier erg moeilijk, voor ons is het erg grappig om te horen. Volgende week is les 2. Zal het echt zo zijn dat de kinderen eerder Nederlands spreken dan ik Luganda?
Morgenochtend start mijn eerste excursie Lake Bunyonyi. Dit is een groot meer in de bergen wat ontstaan is doordat er een vallei die is ondergelopen. Er zijn veel mensen die dit de mooiste plek van Oeganda vinden. Het meer heeft vele eilandjes waardoor het er prachtig uitziet.
Liefs Louise
-
10 November 2013 - 14:40
Louise Van Dam:
heerlijk om weer een uitgebreid verhaal te lezen!! wat zijn wij trots op je!! Geniet van het leven daar, stop wat je ooit nog nodig heb in je rugzak. ILY mam/suzan -
10 November 2013 - 14:52
Barbara:
Hoi Louise,
Wat heb je allemaal weer beleefd. Wat gaaf om te lezen. Geniet ervan.
Heel veel plezier bij je excursie en heel veel succes met de waterput bouwen.
Liefs Barbara -
10 November 2013 - 14:52
Carla Kapitein:
Ooo Louise wat geweldig zeg,dit te mogen ervaren.
Je zal zeker een hoop trieste dingen zien,wat zijn wij dan verwend met ons leven.
Zeker het verhaal van dat kindje dat zonder anus is geboren,wat zielig zeg.
Heel veel plezier nog,en kijk uit naar je volgende verslag. -
10 November 2013 - 15:14
Karla:
Hoi Louise, je bent pas een paar weken weg, maar wat heb je al ontzettend veel beleefd en genoten! Wat een bijzondere ervaring zal dit weer voor je zijn. Geniet met volle teugen van al het mooie dat nog gaat komen. We zijn nu alweer benieuwd naar je volgende verslag. Dikke kus, Karla & Arno -
10 November 2013 - 16:13
Ans:
He Louise,
Wauw, wat een verhaal!! Het lijkt me echt heel indrukwekkend.
Veel plezier!!
X Ans -
10 November 2013 - 16:53
Sascha:
Super stoer om het allemaal weer te lezen!
Geniet ervan en ik denk aan je!!
Dikke kus! -
10 November 2013 - 19:47
Cora En Ton:
Mooi Louise, dat we zo via de verhalen kunnen meebeleven wat jij meemaakt. Veel indrukken, waardevolle ervaringen! Geniet ervan! -
12 November 2013 - 22:59
Ineke:
Hoi Louise,
Wat een leuk en indrukwekkend verhaal en wat heb je al veel beleefd!
Super dan jullie al met die watertank begonnen zijn. Schoon water is zo belangrijk!
Maak je een mooi verslagje voor onderweg met een paar foto's? Het andere is geregeld, dan weet jij waarschijnlijk genoeg.
Geniet van alle mooie en waardevolle momenten, we zijn trots op je!
Lieve groet,
Ineke -
23 November 2013 - 14:36
OMA Verdoorn 23 Nov.:
ik kom even een praatje maken uit een koud maar droog bolnes
het is wel iets te vroeg, maar ik wil je graag feliciteren met je verjaardag a.s maandag.
Lieve meid ik denk veel aan je ook in het gebed,want GOD is ook in oeganda bij jou.
Ik betrek hierbij ook je zusje Danielle,wat zal het stil zijn voor je ouders allebei hun meiden
met hun verjaardag zo ver weg
ik zou wel even om het hoekje willen kijken om een praatje te maken.maar we genieten nu
ook van al je verhalen,wat een zegen dat je dit mee mag maken
lieve meid heel veel groeten en tot de volgende keer.liefs oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
